Rustpunt in de storm

Herstellen van een burn-out, dat was hard werken. Ik ging oefenen, nadenken, opdrachten uitvoeren, lezen, schrijven enz. Als een project ben ik mijn herstel aangegaan.

Bij elk project is het fijn om dat in een “eigen” omgeving te doen. Een plek waar je ongestoord kunt werken. Een plek waar ik mijn herstel kon vormgeven zoals ik dat wilde.

Die plek was van mij en kon niet gedeeld worden. Immers als ik de plek toch moest delen, dan was de intimiteit van de plek weg en dan verdween de functie.

Deze plek heeft enorm bijgedragen aan mijn herstel. Ik zou iedereen aanraden om zo’n burn-out plek te maken. Een echte fysieke ruimte, waar jij je kunt terugtrekken.

 

Eigen ervaring

In ons huis hadden we een rommelhok waar vooral troep lag. Een soort opslag hokje voor kerstspullen, oude kleren, boeken en de stofzuiger. Dat heb ik leeggehaald en ingericht als mijn kamer. Met een tafel, een stoel en een paar planken tegen de muur gemonteerd.

Daar trok ik me terugOm mijn herstel te overdenken, mijn opdrachten van de psycholoog te oefenen, boeken te lezen enz. Ik heb deze kamer vanaf dag 1 als superfijn ervaren.

 

Nu nog steeds (na 3 jaar) zit ik bijna dagelijks op deze kamer. Bijvoorbeeld om deze site te schrijven.

 

SAMEN

Wij hadden en hebben een druk huishouden. Met twee werkende ouders en drie pubers is er elke dag veel reuring in ons huis. Dat is best gezellig en leuk maar met een burn-out soms too much.

 

Omdat ik niet van hen kon verwachten dat zij zich 100% naar mij toe bewogen, hebben we een burn-out kamer gemaakt zoals hierboven beschreven.

 

Zij konden dan ongestoord doorgaan met hun leven, en ik kon me terugtrekken en werken aan het herstel. Zonder dat we elkaar in de weg zouden zitten.

 

Dat was misschien minder gezellig, maar het was wel een werkende constructie. Zoals eerder benoemd was ik veranderd en mijn omgeving kon zich maar langzaam aanpassen aan de situatie. De burn-out kamer was ook een mooie vluchtheuvel, wanneer ik dat nodig had.

 

We hadden ook besloten dat ik daar naar behoefte kon zitten en dat het gezin mij met rust zou laten. Zodat ik volledig met mezelf aan de slag kon. Dus als ik daar zat, wisten ze dat ze mij met rust moesten laten. Want dan was ik met mezelf bezig!

 

Vooral dat laatste, rust en tijd voor jezelf, is waar deze kamer in voorzag.

 

VERANDEREN

Door deze kamer kon ik in alle vrijheid gaan experimenteren met wat ik anders wilde. Ik kon mijn gedachten opschrijven en overdenken, ik kon de gevolgen van de burn-out analyseren, ik kon me terugtrekken als ik het zwaar had (sommige bezoek), ik kon de opdrachten gaan uitvoeren van de psycholoog enz. Ik kon ook gevoelige zaken open laten liggen en dan de volgende dag ermee doorgaan.

Deze plek voelde als een veilige plek. Een rustpunt in de storm.

 

Door deze plek durfde ik te experimenteren met veranderingen. Kon ik nadenken over de oorzaken van de burn-out. Kon ik mij terugtrekken bij een terugslag en kon deze overdenken.

 

Bijkomstigheid was dat mijn omgeving zich anders ging gedragen Zij vulden mijn afwezigheid in. Dus als ik op de kamer zat, dan moest iemand anders de boodschappen doen, of de fietsen achterom zetten, vuilniszakken doen enz.

 

Dus deze kamer maakte verandering mogelijk.

 

GROEIEN

De titel van deze tekst is: Rustpunt in de Storm. Dit rustpunt in de storm had ik nodig om te kunnen werken aan mijn herstel. Omdat dit rustpunt er was, kon ik met vallen en opstaan, gaan uitzoeken wat wel en niet werkte.

 

Als ik een beetje energie had, dan schoot ik soms door en verviel in het oude gedrag. Mijn lijf floot mij dan meteen terug. De dagen na zo’n actie had ik het best zwaar. Gelukkig kon ik dan in alle rust herstellen in de burn-out kamer. Om daarna te gaan bedenken wat er fout ging en wat er de volgende keer anders moet.

 

Op deze manier, met vallen en opstaan, groeide ik uit de burn-out.

 

VERTROUWEN

De burn-out kamer, bestond niet alleen uit een tafel, stoel en een paar schappen. De kamer bestond ook uit een oude cd-speler met oude muziek (uit mijn jeugd), uit een opklapbed, een gitaar, noem maar op. Eigenlijk leek de kamer op mijn eigen kamer vroeger bij mijn ouders. Daardoor voelde de kamer erg vertrouwd en vond ik het fijn om er te zijn.

 

Doordat deze kamer er is/was en dit echt mijn rustpunt in de storm was, kon ik beter herstellen.

 

Het vertrouwen dat het goed zou komen, groeide door de aanwezigheid van de kamer. Klinkt misschien raar, maar zo heb ik het ervaren.

 

Wat is positief?

Een eigen burn-out plek in huis is heel erg fijn. Ik voel me er veilig en prettig. Soms was dat mijn vluchtheuvel in het proces. 

Een kamer waar ik in alle vrijheid, mijn herstel kon doorlopen.

Toen ik verder in het proces zat en zelfs na dit proces, blijft deze plek nog steeds waardevol.

 

Tips:

  1. Ook als je alleen bent is het een goed idee om een burn-out kamer te maken. Dan is dat jouw veilige plek. Jouw rustpunt in de storm.
  2. Bespreek met jouw omgeving dat dit kamertje nodig is voor jouw herstel. Dat anderen dat niet kunnen opeisen en dat wat daar gebeurt van jou is. Dus houdt wat daar gebeurt voor jezelf.
  3. Heb je niet zoveel ruimte, denk dan aan de gang, de kelder, een schuurtje, een zolder, een slaapkamer van een kind, het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Als het maar jouw plekje is.

Houd moet het komt goed!!

Nu ruim 2,5 jaar na mijn burn-out gebruik ik hem nog steeds. Bijna elke avond zit ik (een tijdje) op mijn kamer. De dag te overdenken, een planning te maken, deze website te schrijven, muziek te luisteren, enz. Gewoon even tijd voor mezelf.

Ook de functie van Rustpunt in de storm, heeft hij nog steeds. Als ik weer eens te ver ben gegaan, druk bezoek, als ik verder wil groeien, enz.

Probeer het uit!! Ga eens kijken of dit voor jou ook werkt. Een eigen plekje! Ben benieuwd!!