ANGSTEN BEDENKEN

INLEIDING

Tijdens mijn burn-out had ik alle activiteiten tot een minimum beperkt. In combinatie met de lockdowns rond corona, een vrij rustige tijd. Eerlijk gezegd vond ik dat heel erg fijn. Geen afspraken, geen bezoeken, geen verplichtingen enz. Daarnaast zorgde de lockdowns ervoor dat ik ook niets hoefde. Ik kon prima online lesgeven, vergaderingen via teams, de meeste dingen gingen niet door.

Ik vond het een soort cadeautje.

Helaas duurde dat niet eeuwig en begon het “normale” leven weer vorm te krijgen.

Een van de gevolgen van deze rustige periode was, dat ik overgevoelig reageerde op situaties die energie vroegen. Ik kon van tevoren al allerlei scenario’s bedenken wat er allemaal mis zou kunnen gaan op het moment dat ik dit ging doen. Over activiteiten (waar ik me vroeger geen enkele zorgen over maakte), kon ik dagen piekeren. De gedachten over wat er allemaal mis kon gaan, stapelden zich op in mijn hoofd.

Ik begon angsten op te bouwen. Soms zo erg, dat ik een paniekaanval kreeg.

Als ik bijvoorbeeld wist dat ik volgende week ergens naartoe moest rijden, dan kreeg ik nu al gedachten als:

–  wat ga ik doen als de auto ermee stopt

–  en als ik dan naast de weg sta en er komt niemand

–  en ik raak in paniek,

– en het regent

– en het is donker

– en ik krijg honger,

– het wordt koud…enz…enz…enz. 

 Ik was angsten aan het bedenken en mij eigenlijk al van tevoren gek aan het maken.

Deze angsten waar:

-vervelend

-enorm echt

-in staat om mij over te nemen

Ik kon me soms verlamd voelen door de angst. Waardoor ik slecht sliep, humeurig werd, snel geiriteerd raakte enz.

Later begon ik zelfs angst te krijgen voor de angst. Ik was me dan van tevoren al zorgen aan het maken over de angst die ik zou krijgen. Ik begon me dan druk te maken over dat ik bang was, om bang te worden.

Uiteindelijk heb ik professionele hulp gezocht. Want dit kost natuurlijk erg veel onnodige energie en is in het dagelijks leven erg onhandig. Voor mezelf, maar zeker ook voor mij omgeving.

Tijd dus omdat aan te pakken.

SAMEN

Samen met de psycholoog kwam ik tot de conclusie dat ik niet reële angsten had ontwikkeld. Mijn psycholoog legde uit dat ik er alles aan wil doen om een burn-out te voorkomen.

Mijn brein reageert extra heftig op mogelijke problemen en zorgt het ervoor dat ik bang word.

En daar ontstaat de angst gedachte.

De angstgedachte moet je echter wel serieus nemen. Het is immers ook een signaal dat er wellicht iets gevaarlijks op je afkomt.

Gelukkig worden de meeste angsten voor niks gemaakt, dat merk je pas in de loop van de tijd.

VERANDEREN

De verandering die mij geholpen heeft is het aangaan van de angst gedachte, de angst gedachte uitdagen. Dat zegt iedere psycholoog en burn-out coach….en dat is helaas de enige weg.

Alleen dat voelt erg onveilig en zeker de eerste keer is dat ook zo. De angst kan zo allesomvattend zijn dat je bijna verlamt raakt.

Echter als je hele kleine minuscule stapjes zet, zul je al merken dat veel angsten wegzakken. Je kunt hem al gebruiken bij hele kleine angsten.

Ik noem het de stokbrood methode en ik gebruik hem ook bij leerlingen met faalangst, paniek enz. op mijn school.

Als je een stokbrood tekent op een wit blaadje, dan krijgt je dit:

Vervolgens schrijf je in het stokbrood kort de angst gedachte op.

Nu ga je het stokbrood (de angst) in stukken snijden. Om vervolgens elk stukje apart te bestuderen. De angst wordt zo hanteerbaar.

Bijvoorbeeld.

Zo had ik een keer een cursus in Amersfoort. Mijn gedachten schoten meteen in de angst over de autorit die ik moest maken. Helemaal van Nijmegen naar Amersfoort, in mijn eentje…..

Als volgt:

Nu ga je elk stukje van het probleem benoemen en uitdagen.

Ik rijd vanuit Nijmegen naar Amersfoort, wat is de angst gedachte

Angst 1 : de auto kan stoppen (dat zou kunnen gebeuren)

(Oplossing, neem een opgeladen telefoon mee (kun je bellen), een OV pasje en het ANWB pasje)

Angst 2 : misschien word ik moe (dat is best mogelijk)

(Oplossing, rijd rustig, max 100km/uur en stop bij 2 tankstations voor een kopje thee en bij aankomst pak je 20 minuten me time)

Angst 3: het is druk op de weg en ik raak in paniek  (dat is mogelijk)

(Oplossing: rij rustig, achter een vrachtauto, zet Venice op (rustige muziek) en vertrek na de spits)

Angst 4: ik weet de weg niet (dat klopt ik weet niet precies waar ik moet zijn)

(Oplossing, ik heb Google maps, ik kan de route van te voren bestuderen en uitprinten)

Angst 5: ik krijg honger en dorst (dat kan gebeuren en is niet fijn)

(Oplossing, ik neem eten mee en wat drinken)

Angst 6: ik ben alleen en dat voelt niet fijn (dat klopt ook)

(Oplossing, zet de telefoon op de speaker en praat onderweg met anderen)

Enz. enz. enz….op deze manier wordt de angst beheersbaar.

Op de dag zelf, rol je dit hele programma uit.

Na het uitrollen gun je jezelf een korte analyse. Je zult merken dat veel problemen niet gebeurden.

Nl:

-de auto deed het gewoon,

-het is toch rustig, iedereen rijdt maar 100 dus haasten heeft geen zin,

-het is maar 40 minuten dus ik heb niet echt honger

-en er zijn 2 Mcdonaldsen onderweg

-ik heb even met mijn vrouw gebeld (hands free)

-, enz.. enz..enz..

Door dit te doen, maak je de angst hanteerbaar. Je gaat de angst in stukken, hakken waardoor je er beter mee om kunt gaan.

GROEIEN 

Afgelopen tijd heb ik dit vaker gebruikt. Een treinrit naar Zwolle, een feest in Schiedam, een etentje in Venlo en een kamp in Zeeland.

Allemaal vol van angst aan de voorkant, maar beheerst gemaakt door de angst in stukken te hakken.

Dat is de groei.

Leren hanteren van de angst..

VERTROUWEN 

Vertrouw erop dat jouw lichaam het beste weet wat goed voor je is. De angst is wel degelijk nuttig. Je bent je extra bewust van mogelijke gevaren.

Maar het volledig in de greep komen van angst, is meestal niet nodig.

SAMENVATTEND

De oplossing is het erkennen van de angst en deze vervolgens uitdagen. Dat heeft mij het meeste geholpen.