Om het burn-out herstelproces goed te vormen, was het voor mij erg belangrijk om inzicht te krijgen in mijn energiestromen. Ik moest uitzoeken waar ik energie van kreeg, maar ook waar mijn energie naartoe ging.
Op deze manier probeerde ik vooral om energielekken op te sporen. Situaties die mij meer energie kostten dan opbrachten.
Om dat op te starten ben ik mijn energie gaan splitsen in 2 blokken. Wat kost mij energie en hoe kan ik dat aanvullen. Daarvoor heb ik onderstaand schema gemaakt.
Het bleek dat een inspanning net zoveel kostte als twee ontspanningen. Dus als ik een ochtend stress had gehad, dan kostte mij dat twee dagdelen om dat te neutraliseren. Of als er bijvoorbeeld luidruchtig bezoek kwam, dan kostte mij dat twee keer zoveel tijd om dat weer in balans te krijgen.
Dit inzicht ben ik gaan gebruiken om meer de regie in eigen handen te krijgen. Om baas de te worden van het burn-out herstelproces.
Hoe ik dat gedaan heb, dat staat hieronder beschreven.
Eigen ervaring
Op een a4tje schreef ik boven aan het blaadje de dag. Vervolgens beschreef ik wat ik van plan was. Dat deed ik op:
Dat zag er dan als volgt uit:
Aan het einde van de dag evalueerde ik, wat er allemaal goed ging en wat ertegen viel. Hierdoor kon ik de volgende dag beter plannen.
Samen
Met het opzetten van deze planning begon ik, maar ook wij als gezin, steeds meer zicht te krijgen op waar de energielekken ontstonden.
Het werd steeds duidelijker welke activiteiten positief dan wel negatief effect hadden op mijn energie. Dat had natuurlijk ook gevolgen voor mijn omgeving.
Zij waren onderdeel van mijn burn-out en voelden ook de gevolgen daarvan. Het plannen gaf ook hen inzichten in wat ik al wel en niet kon. Ook voor hen had deze planning gevolgen.
Veranderen
Door het plannen kreeg ik naast het inzicht ook rust. Voor de burn-out vloog ik van links naar rechts en was ik met 10 dingen tegelijk bezig. Door nu te gaan plannen en bewust stil te staan bij wat wel en niet kon, kreeg ik meer grip op de zaak.
Ik kon door de planning van tevoren zien aankomen wat te veel energie zou gaan kosten. Daar kon ik dan maatregelen op nemen.
Deze verandering was belangrijk. Om niet meer overal als een kip zonder kop over al Ja op te zeggen, maar eerst eens goed nadenken. Dat was nieuw voor mij en heeft mijn beeld van mijn energie echt duidelijk verandert.
Groeien
Bewust omgaan met je tijd en beseffen dat niet alles kan en hoeft, dat was de groei die ik/ we aan het doormaken waren. Ook merkte ik dat het bekende zinnetje: moet ik dit nu doen? Erg paste bij de situatie:
Moet ik dit nu doen?…Moet het of is het niet nodig?
Moet ik dit nu doen?…Ik of kan iemand anders het doen
Moet ik dit nu doen?…Dit of mag het ook iets anders zijn
Moet ik dit nu doen?…Nu of kan het ook later
Moet ik dit nu doen?…Moet het überhaupt gedaan worden
Elke keer ging ik me bewust dat afvragen, waarbij ik best vaak op een andere uitkomst uit kwam dan ik gedacht had.
Vertrouwen
Het maken van een planning gaf me de rust en het overzicht om mijn activiteiten te overzien en waar nodig aan te passen. Door dit dagelijks te doen groeide mijn vertrouwen in mijn herstel.
Natuurlijk ging het ook een paar keer mis en plande ik te veel of te weinig (rustmomenten). Maar dat ben ik gaan zien als leergeld. Uiteindelijk maak ik nu nog steeds af en toe zo’n planning. Gewoon om in alle rust mijn energie te bewaken.
Wat is positief?
Ik leerde wat wel en niet kon en ik voelde dat ik keuzes mocht maken. Goede en foute. Ook merkte ik dat ik grip begon te krijgen op het proces doordat ik overzicht kreeg. Waardoor ik heel langzaam, steeds meer de baas werd over mezelf.
Tips
Houd moet het komt goed!!
Met het maken van een planner heb ik veel zicht gekregen of een activiteit energie kost (rood) of oplevert (groen. Als ik dan weer eens buikpijn kreeg, bekeek ik mijn planner en vaak zat er te veel rood in.
Naar mijn omgeving toe, werkte dit goed. Ook zij kregen zicht op wat ik van plan was en hoe het zat met mijn energie.
Nog steeds is het zo dat mijn: vrouw, kinderen, collega’s, familie af en toe zeggen….eehhh doe eens rustig. Dan denk ik o jaa ze hebben gelijk!!