Dit onderwerp ligt eigenlijk in het verlengde van het onderwerp “een gezonde omgeving” en ik had hier in het begin best moeite mee. Onze omgeving bestond, voor de burn-out, uit mensen waarmee we regelmatig afspraken. Dan ontmoetten we vrienden in een kroeg, gingen we eten, bezochten verjaardagen, gingen ergens lunchen, noem maar op.
Wij beleefden daar best veel plezier aan. Echter met een burn-out werd dat heel anders. Ik wilde heel graag blijven voldoen aan de (ingesleten) patronen, maar het lukte mij steeds minder om dat ook echt te doen.
Uiteindelijk ben ik er een tijdje mee gestopt om het nu (op een soms andere manier) weer op te pakken.
Hoe dat is gegaan vertel ik hieronder
Eigen ervaring
Heel vaak heb ik afspraken of beloftes, op het laatste moment moeten herroepen. In mijn hoofd leek dat allemaal prima en ik had er ook echt zin in. Maar naar mate de datum en de afspraak dichterbij kwam, reageerde mijn lijf steeds heftiger. Heftige buikpijn, gevoelens van paniek en boosheid (onmacht) maakten zich van mij meester.
Zo fel en heftig dat ik niet anders kon dan afzeggen. Ik voelde me dan zo verslagen en treurig. Dat ik dacht: hoe komt dit ooit goed? Voor mijn omgeving was dat vervelend. Ook zij hadden zich verheugd op de afspraak en waren vaak ook wel benieuwd naar hoe het met mij ging. Teleur gesteld accepteerden zij dan de afzegging.
Samen
Na de zoveelste afzegging zijn we (mijn vrouw en ik) dit toch maar eens gaan bekijken. Wat maakt nou dat het zo’n probleem is en waarom raak ik zo van streek daardoor. Eigenlijk was de aanpak best eenvoudig. We beschreven in een schema: de situatie, het gevoel, waarom dit gevoel en wat anders kon.
https://www.burnoutkompas.nl/wp-content/uploads/2022/01/Schema-afspreken-met-mensen.pdf
Met name uit de waarom vraag, kwam vaak een verrassende uitslag.
Het schema zag er al volgt uit:
De situatie | Welke reactie krijg je | Wat zegt je gevoel | Kunnen we iets veranderen |
Afgesproken met vrienden in Venlo | Paniekaanval | Ik weet niet of ik de afstand aan kan vanuit Nijmegen | We kunnen via teams afspreken. Zij kunnen naar Nijmegen komen. Ik kan met de trein gaan..enz. |
|
|
|
|
We namen mijn reactie als leidend en probeerden te analyseren wat er mis was. Om vervolgens de situatie te keren.
Veranderen
Door dit te doen, werden de afspraken anders. We gingen afspreken in teams, of mensen kwamen meer naar ons toe, mijn vrouw ging alleen, sommige afspraken, daar zijn we gestopt.
Ook de intensiteit werd anders. We bepaalden van tevoren wat haalbaar was voor mij en probeerden dat te respecteren. Bijvoorbeeld bij het Paasontbijt met mijn schoonouders, dan deed ik een uurtje mee en vervolgens ging ik weer naar huis. Dus dan was de tijd overzichtelijk en kon ik uitzien naar een einddoel.
Groeien
Door deze aanpak kregen we een andere, meer passende afspraken flow. We kwamen er ook achter dat sommige afspraken wel een erg pleasend karakter hadden voor ons.
Maar ook dat sommige contacten intensiever werden en ook waardevoller.
Vertrouwen
In de loop van de burn-out veranderde dit van koud afzeggen, naar beter nadenken aan de voorkant. Hierdoor kregen we een meer volwassen en passende omgeving. Eigenlijk is het goed geweest dat we dit gedaan hebben.
Wat is er positief?
In het begin van een burn-out is het prima om geen afspraken te maken, dat geeft voor iedereen duidelijkheid. Dit is een hele heldere grens voor jou. Je bent nog niet zover. Ook voor jouw omgeving is dit een teken dat je er nog niet bent.
Als je wat verder bent en je probeert het schema van mij te hanteren, veranderen de afspraken. Meer in lijn met wat voor jou belangrijk is.
Tips:
Houd moet het komt goed!!
Je hebt ook hier even de ruimte nodig om zonder druk Nee te zeggen. Om aan jezelf te werken en te gaan ontdekken dat wat je wilt en kunt, verschillend zijn.
Door het bestuderen van de afspraken en te bekijken wat wel haalbaar is, kun je vrij simpel de draai maken naar afspraken zoals jij dat wilt.