Met een burn out is het echt oppassen om een feestje in huis te halen. Mensen komen naar jou en verwachten dat je hen ontvangt en dat je blij bent dat ze er zijn. Dat laatste is misschien wel zo, maar jouw gebrek aan energie maakt dat ook dit nu nog niet kan.
Het organiseren, boodschappen doen, het huis aan kant maken en daarna het ontvangen en het gepraat: dat zijn veel te veel prikkels. Je kunt ook niet goed weg als die mensen er eenmaal zijn en jij trekt het niet meer. Dus dat gaat nu nog niet. Niet om in huis te halen, maar ook zeker niet om naar toe te gaan.
De sociale druk kan behoorlijk groot zijn. Om te komen of om iets te organiseren. En dan moet je eerlijk zijn en aangeven dat je de verwachtingen niet kunt waarmaken. Wellicht kun je bedenken wat wel haalbaar is. Als je geluk hebt kun je jouw partner, of kinderen sturen. Dan is er toch iemand geweest en daar gaat het vaak toch om. Maar zelf gaan….pas daar mee op.
Er zijn ook verplichtingen waar je moeilijker om heen kunt. Bruiloften en begrafenissen. Dan moet je heel goed afspreken met jouw omgeving wat voor JOU haalbaar is.
Eigen ervaring
De meeste verjaardagen en feestjes heb ik afgezegd. Ik kon dat niet opbrengen. Vaak gingen mijn vrouw of kinderen dan wel en dat was voldoende. Ook Sinterklaas of Kerst vieren bij opa en oma ging anders. Normaal gingen wij naar hen toe maar zij zijn toen voor 1 uurtje naar ons gekomen. Dat was prima. Iedereen blij..
Om de begrafenis van mijn oma kon ik natuurlijk niet heen. Daar heb ik duidelijk aangegeven wat haalbaar was. De autorit deed mijn vrouw. De koffietafel en het napraten heb ik overgeslagen. Ook dat werkte goed.
Later in het jaar had ik een familieweekend. Ook daar kon ik niet omheen. Ik moest duidelijk mijn grenzen aangeven. Regelmatig trok ik mij terug in onze kamer of maakte ik in mijn eentje een wandeling. Ik probeerde de prikkels te beperken en gebruikte de meditatieapps om rustig te blijven.
Wat is er Positief?
Veel feestjes/ verjaardagen hebben een verplichtend karakter. Hiermee stoppen kan een enorme opluchting geven. Als je toch gaat en duidelijk aangeeft wat wel haalbaar is, dan kan dat begrip kweken bij anderen. Voor jezelf wordt dan ook duidelijk waar een grens zit.
Mochten mensen geen begrip kunnen opbrengen, dan is dat ook fijn. Dan weet je dat je in deze mensen minder energie moet steken.
Tips
Op het moment dat je weer wat energie hebt, zul je merken dat dit echt wel weer kan. Wat wel bij je blijft is de vraag: levert het me energie op of juist niet. Hier goed over nadenken levert uiteindelijk winst op.
Sommige feestjes die bezoek je niet meer, sommige mensen nodig je niet meer uit, bij sommige mensen volstaat een kaart, noem maar op.
Je gaat bekijken bij welke mensen je het moeite waard vindt om naar het feest te gaan of om in huis te halen. Je krijgt daardoor iets andere feesten met mensen die dichter bij jezelf staan.
Dat is volgens mij ook de bedoeling!!